Hastalığı sırasında kendisini ziyaret için gelen talebelerine  şu edeplere uymalarını tavsiye etti:"Ziyaretime gelenler ,tam bir edep ve huzur içinde yanıma girsinler.Çünkü evliyanın ruhları devamlı olarak odamda bulunuyor.Edebe aykırı yapılan bir davranış,yapan kimseyi zarara uğratacağı gibi,kendiminde o davranıştan zarar göreceğimden çekiniyorum.”

Abdurrahmani Taği Hazretleri  son hastalığı sırasında ,ağır hastalığına rağmen ailesine ve yakınlarına:”Allah Teâla'yı ve O'nun Resülünü sevmeyi ,İslamiyetin emirlerine sıkıca bağlanmayı,yasaklarından şiddetle kaçınmayı ve Şeyh Fethullah Verkanisi'ye itaat etmeyi ve ona tabi olmayı ihmal etmeyin.”buyurarak ,yerine Şeyh Fethullah Verkanisi'yi halife bıraktığını bildirdi.

 

 

ABDURRAHMANİ TAĞİ (K.S)

Sadık bir talebe hocasının bütün fiilerini”teslimiyet”ile karşılar.

Abdurrahmani Taği (k.s)bir sohbetinde, sohbetin fazileti ile ilgili olarak,buyurdu ki:

Yolumuz sohbet yoludur. İnsanlara hayret ediyorum niçin sohbeti istemezler,niçin sohbet melisine katılmazlar,niçin Allah adamlarının yanında bulunmazlar?Halbuki sohbet ehlinin ev sahibi Allahü Teala,teşrifatçısı Hazret-i Ali,sakisi yani su dağıtanı Hızır aleyhisselamdır.Şayet sohbet etmek için yedi kişi bir araya gelse, yüksek makamlara erişirler ki,aralarında bir Allah dostunun varlığı umulur.

Molla Diyaüddin Arvasi (k.s) muhabbet ve yakınlıkla ona yöneldi.Bir defasında;”Muhabbete denk olacak hiçbir şey yoktur.”buyurdu ve muhabbetin özelliklerini açıkladı,muhabbetin üstün olduğunu anlattı.

Kısa bir müddet içinde yüksek evliyalık derecesine ulaşan Abdurrahmani Taği bir gün sabah vakti hocasının huzuruna giderek:”Efendim! Ben her şeyde Lafza-i Celal in (Allahü Teâlâ nın ismini) zikrini duyuyorum. Hatta önümde yürüyen köpekten bile o zikri duydum.” Diyerek halini anlattı.Talebesinin,olgunluğa erdiğini gören Seyyid Sıbgatullah Arvasi ona Ispahart nahiyesinde kadılık yapmasını emretti.

Sıbgatullah Arvasi hazretlerinin yanında 9 sene müddetle kaldı ve sohbetinde ,hizmetinde bulunduktan sonra evlıyalıktaki en olgun ve en yüksek dereceye ulaştı.Sıbgatullah Arvasi hazretleri ona icazet vererek irşadla ,yani İslamiyetin emir ve yasaklarını anlatmakla vazifelendirdi.

“Gavsın yani Sıbgatullah Arvasi hazretlerinin himmetiyle Allah a tevekkülüm tamam olduğunu gördüm.”dedi.

Şeyh, Şeyh Muhammed in Verkanis  köyündeki türbesini ziyaret etti.Bu ziyaret esnasında  kendine; “Seyda” adıyla anılması işaret edildi.Bundan sonra Seyda  ismiyle meşhur oldu.   

Hacdan dönünce,hocasının emriyle, Bitlis vilayetine bağlı Nurşin nahiyesinde yerleşerek irşad vazifesine devam etti.

Halidiye büyükleri sesli zikir yapmazlar,talebe kıbleye karşı edeple oturmalıdır.

Kendisine dinini öğreten hocasına ”neden” ve “niçin” diyen talebe iflah olmaz.Hocasına itiraz eden talebenin üzerine feyz kapıları kapanır. Talebe hocasını kontrol edip ona itiraz edemez.

Abdurrahmani Taği nin oğlu Muhammed Ziyaüddin Nurşin i dir. “İnsanoğlu daraldığı zaman bir işi yapması yapmamasından daha zor olur. Ama kendisine zor gelen bir işi başkasına teklif etmesi kolay gelir. Halbuki insan ,o işten gelen hayrın başkası için olduğunu bilmez.Buna karşılık zevkli bir iş olunca insan o işi yapmayı ,yapmamaya göre daha kolay bulur.Fakat bu defa kendine değil de arkadaşına o işi yapmamayı tavsiye etmek kolayına gelir.Oysa o işi yapmamanın zararı arkadaşının değil kendisinindir bunu bilmez.” 

İnsanlara Allah rızasını için iyiliği emr ederek ve kötülükten sakındırarak tasavvuf yolunda ilerlemelerine çalışan Abdurrahmani Tagi ,on sekiz yıl kaldığı ve irşad vazifesinde bulunduğu Nurşin beldesinin insanlarını davet etmekten bir an geri kalmadı.

Hastalığı sırasında kendisini ziyaret için gelen talebelerine  şu edeplere uymalarını tavsiye etti:”Ziyaretime gelenler ,tam bir edep ve huzur içinde yanıma girsinler.Çünkü evliyanın ruhları devamlı olarak odamda bulunuyor.Edebe aykırı yapılan bir davranış,yapan kimseyi zarara uğratacağı gibi,kendiminde o davranıştan zarar göreceğimden çekiniyorum.”

Abdurrahmani Taği hazretleri  son hastalığı sırasında ,ağır hastalığına rağmen ailesine ve yakınlarına:”Allu Tealayı ve O nun Resülünü sevmeyi ,İslamiyetin emirlerine sıkıca bağlanmayı,yasaklarından şiddetle kaçınmayı ve şeyh Fethullah Verkanisi ye itaat etmeyi ve ona tabi olmayı ihmal etmeyin.”buyurarak ,yerine Şeyh Fethullah Verkanisi yi halife bıraktığını bildirdi.

Peygamber efendimizin (s.a.v.)  vefat etmek üzere iken Hazret i Aişe  ye  çok yakınlık gösterdiğini, hatta başını onun göğsü ve çenesini arasına dayanarak öyle vefat ettiğini bildiği için son anlarını aynı şekilde geçirmek istedi. Vücudunu ailesinin koluna dayadı, elini eline koydu. Bir süre  sonra elini çekerek sağ ğöğsünün altına gelecek şekilde tottu. Kabri Bitlis vilayetine bağlı Nurşin  nahiyesinde olup ziyaret edilmektedir.